Blog yazarken göt bok demenin dayanilmaz hafifligi.
Dün burada doktora yapan Türk arkadaslarimdan birinin grubuyla bir konseri vardi (konser degil de gig diyelim biz ona, canli performansi vardi özetle)
kendileri soyle de bir grup, http://callmeheike.wordpress.com/
Bence güzel müzik yapıyorlar, gerçi sonrasında almanca dersim olduğundan ara verdiklerinde kaçtık.
Benim arkadasim orada gitar çalıyor, bir de onlarla samimi olan baska bir iki doktora öğrencisi arkadaşı gördüm, benim durumuma göre cok daha relax insanlar, süpervizörleri çok hırslı degil, onlar da rahat. Bir düsündüm söyle, yani kendini cok sıkmadan da rahat hayat yaşanıyor bak diye, birimiz bir yerlerde yanlis yapiyoruz ama kim? Sonra da düsündüm, ben onun konumunda olsaydım bile bu kadar rahat olacak miydim? Hic sanmiyorum. Rahatsiz bir insanim ben, kimse beni bir seyler icin zorlamazsa kendimi zorlayip mutsuz oluyorum, icimden hic calismak gelmese de eve gitmek yerine vicdan azabıyla ofiste oturup calismiyorum, canimin istedigi gibi internette gezemeden, kacak kacak iki tab acip 5 dakikada bir o tablara bir önümdeki makaleye bakiyorum. Sonucta her sey pic olmus oluyor mu? Evet.
almanca kursunda Brezilyali bir arkadasim var ( burada ne cok Brezilyali var, ya da ben ne cok Brezilyali taniyorum, onu düsündüm bir an, Brezilyalilar sicak insanlar oldugundan herkesle tanisip kaynasiyor olmalarindan da olabilir tabii, gerci o mantikta en cok Iranli arkadasim var sanirim, feysbuk bana Farsca sayfalar önerip duruyor paso bir süredir, layk etmem icin), o hatunla beraber almanca hocasina misal trafigin kaotik olabilecegini falan anlatmaya calisiyoruz, tabii ki alman kaostan ne anlar tadinda genelde sonunda birbirimize bakip gülüyoruz.
Isiriklar ve osuruklarla dolu cilginli kedilerimiz sonunda mutlu gibi, disari cikabiliyorlar cünkü. Yani ben ev göt kadar oldugu icin mutsuz olurlar sanmistim ama, rahatlari iyi, hepsinin ayri ayri yatabilecegi köseler oldugu sürece her sey ok. Salak mofu, kendisine verdigimiz ve sevdigi tüylü fare gbi oyuncagi agzinda oraya buraya tasiyip duruyor, dün en son gördügümde su kabina sokmustu oyuncagi, cikardi, bir kac kere daha sokup cikardi. Artik yikamaya mi calisti ne yaptiysa. Manyak kedi olmak da zor ya, neyse.
Insanlar ayy kediler ne tatliii oldukca, caniniz kedi sevmek istiyorsa buyrun gelin diyorum, bence sokak hayvanlarinin hepsini öldürmemis olsalardi 'gelismis' Avrupa'nin 'gelismis' insanlari böylesine yalniz olmayabilirdi, sarilacak bir seyler olurdu sokakta. Kedi sevme servisi acacagim bu gidisle Tübingen'de o olacak.
neyse, laba gitmem gerek benim, çok bile gec kaldim. Gezmek lazim bir de. bir de günes görmek. öyle iste. Bir de rahat insan olmak gerek, rahat olunarak da burada phd bitiren insanlar var, gitar calip gezip eglenerek bitirilen phdler de. amaan. insanin yaptigi isin yeterli olduguna kendini inandiramamasi da zor is.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder