disaridan bakinca, dusununce ne tuhaf bir aileyiz biz lan (normal aile diye bir sey vardi sanki de), biyolojik olarak bir bagim olmayan simdiki annem (sanirim halk arasinda uvey deniyor buna, hic sevmem bu kelimeyi, hakaret gibi gelir), bayram vesilesiyle dun kendi annemin mezarini ziyaret ettigini, ona torunlarini anlattigini ama bizim evlendigimizi anlatmadigini, unuttugunu, onu da bir dahaki sefere anlatacagini soyledi. Bu ilk kez de olmuyor, annemin mezarini 10 yildan uzun suredir ziyaret etmemisimdir, dusununce o benden cok ziyaret ediyor, hos annemi de benden cok taniyor, hatirliyor falan. ablamin ufakligi goturmek istemis, olmamis. Yahu cocugun aklini niye karistiriyorsunuz diyorum, anlamiyorlar. Benim cocugum olsa, kendi annemin olmus oldugunu falan cok sonra soylerdim herhalde, onemsiz bir sey yani bence torun acisindan. ulan ben annemi hatirlamiyorum, o cocuga ne? Ayrica ablamin ufaklik "annane'sini cok seviyor falan, niye cocugun kafasini karistiriyoz ki?
ben cok ruhsuzum sanirsam.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder