10 Temmuz 2009 Cuma

9997

biz birbirini sebze isimleriyle seven abuk bir aileyiz. Hepsinin kaynağı ablam. O yüzden 13 aylık yeğenimi "patates kafa, patates kafa..." şarkısıyla sevdiğimde kahkahalar atmış olması beni şaşırtmadı, 'bir gelenek devam ediyor' ya da 'lan abla, bu çocuğu da mı alıştırdın' gibi düşünceler içine soktu, gururlandırdı falan. Ha bu arada hiç birimiz patates kafa değiliz, zaten sebze isimlerinin amacı benzerlik değil, absurdluktur. Misal, patlıcanlı patates cipsi gibi sıfatlarla sevgimi göstermişliğim vardır(bence yine de çocuk severken mıncırmaktan daha iyi bir çözüm). Siz sevgili kedim Guru'ya taktığım isimleri düşünün artık :)

Hiç yorum yok: